بایگانی دسته ی دانشنامه عکاسی

سونی سرانجام از تلاش خود در زمینه رباتیک هوایی رونمایی و Airpeak S1 را معرفی کرد. این هواپیمای بدون سرنشین در سطح حرفه ای 9000 دلاری نویدبخش عملکرد استثنایی پرواز ، سیستم های تشخیص مانع و قابلیت “بالابرنده سنگین” در دستگاهی است که فقط کمی بزرگتر از DJI Inspire 2 است.

سونی Airpeak S1 را به عنوان کوچکترین هواپیمای بدون سرنشین معرفی می کند که توانایی تحمل بار یک دوربین بدون آینه در اندازه کامل و لنز بزرگ بزرگ همراه را دارد ، این ترکیبی است که معمولاً برای کواد کوپترهای بزرگتر “بالابر” مانند DJI Matrice 200 ذخیره می شود. S1 توانایی حمل حداکثر پنج پوند تجهیزات دوربین را دارد و می تواند در 3.5 ثانیه با حداکثر سرعت 55.9 مایل در ساعت از صفر به 50 مایل در ساعت برسد. سونی می گوید این شتاب سریع تری نسبت به DJI’s Inspire 2 است و حداکثر سرعت آن فراتر از ماتریس دارای قابلیت بالابرنده سنگین DJI است که با سرعت 50 مایل در ساعت از بین می رود.

بیشتر آنچه سونی در اینجا عنوان کرده است ، می گوید به دلیل سیستم کاملاً یکپارچه آن است. به دلیل گستردگی تخصص در گستره وسیعی از وسایل الکترونیکی ، S1 از یک موتور اختصاصی ، ملخ ، سیستم کنترل و فناوری سنجش بهره می برد. S1 توسط یک کنترل کننده مستقل و همچنین یک برنامه اختصاصی پشتیبانی می شود (که فقط برای iOS راه اندازی می شود ، بدون اینکه در مورد زمان ورود به سیستم عامل اندروید هیچ صحبتی صورت نگیرد) و شامل تشخیص موانع داخلی است.

[Airpeak S1’s] پیشرانه تازه توسعه یافته بر روی پاسخگویی هواپیما برای بصری ترین پرواز برای سازندگان حرفه ای متمرکز است. سیستم Airpeak برای اطمینان از پرواز پایدار حتی در وزش باد شدید بهینه شده است.

پرواز پایدار

همانطور که در گذشته در فیلم ها نشان داده شده بود ، سونی اظهار داشت که S1 پایدارترین پهپاد در کلاس خود حتی در شرایط نامساعد است. حداکثر زاویه آن 55 درجه است که به آن امکان می دهد زاویه های شدید بانکی را با قدرت مانور بالا انجام دهد. علاوه بر این ، می تواند در برابر وزش باد تا 44.7 مایل در ساعت مقاومت کند.

به طور خاص با توجه به مقاومت در برابر باد ، سونی می گوید که Inspire نمی تواند در همان محیط زاویه یا گام سطح را حفظ کند و Matrice 200 – اگرچه بسیار پایدارتر از Inspire است – نمی تواند یک موقعیت ثابت را در سرعت باد نسبت به محل S1 حفظ کند درست شد. بنابراین ، سونی استدلال می کند که S1 از هر دو عملکرد بهتری دارد.

با این وجود تمام سرعت ، قدرت و ثبات هزینه دارد: S1 فقط برای حداکثر زمان پرواز 22 دقیقه بدون بارگیری و فقط 12 دقیقه در صورت مجهز بودن به Alpha 7S Mark III و 24mm f / 1.4 ارزیابی می شود عدسی

آرایه ای از حسگرها

برای تشخیص برخورد ، S1 در پنج مکان اصلی به سنسورهای تصویر سونی مجهز شده است: جلو ، عقب ، چپ ، راست و پایین هواپیما. سونی می گوید که “پردازشگر سنجش بینایی” آن داده های دوربین را با سرعت بالا و با مصرف کم انرژی پردازش می کند و وقتی با الگوریتم های اختصاصی آن ترکیب شود می تواند موقعیت مکانی و جهت گیری هواپیما را در زمان واقعی تخمین بزند. این شرکت می گوید این پرواز پایدار را حتی در محیط هایی که ممکن است مانع دریافت سیستم ناوبری جهانی ماهواره (GNSS) شود ، مانند داخل یا زیر پل ها ، امکان پذیر می کند.

سونی می گوید از پنج دوربین جهت دار برای تعریف فضای سه بعدی که هواپیمای بدون سرنشین در آن پرواز می کند برای کنترل و ثبات بهینه استفاده می کند.

Airpeak S1 همچنین به یک سیستم کنترل پرواز بی نظیر ، داخلی و با عملکرد بالا مجهز است که سونی ادعا می کند تمام اطلاعات سنسور مانند اطلاعات جمع شده از واحد اندازه گیری اینرسی (IMU) ، جهت ، فشار بارومتری و محدوده مادون قرمز را برای بهینه سازی در آن ادغام می کند. پرواز و پیشرانه آن.

سنسورها و لوازم الکترونیکی آنبورد با هم کار می کنند تا مانع ترمز مانع چند جهت S1 شود. این زبان دقیقاً ساخته شده به نظر می رسد ، زیرا سونی ادعا نمی کند می تواند از اشیا اجتناب کند ، بلکه از برخورد با آنها جلوگیری می کند ، که آن را از انتظارات جلوگیری از برخورد که توسط رهبر صنعت DJI تعیین شده جدا می کند. هنوز هم ، سونی می گوید که آن دوربین های استریو و یک سنسور مادون قرمز برای یافتن برد در بالای هواپیمای بدون سرنشین موانع موجود در مجاورت هواپیما را تشخیص می دهند و به آن اجازه می دهند با توجه به رفتار هواپیما و اطراف به طور خودکار کاهش یابد و متوقف شود. شرایط

کنترل هواپیمای بدون سرنشین

سونی Airpeak S1 را با برنامه Airpeak Flight ، یک برنامه فقط iOS و iPadOS (هنگام راه اندازی) راه اندازی می کند که به پهپاد متصل می شود و امکان کنترل دوربین و گیمبال خود را فراهم می کند و همچنین به اپراتور اجازه می دهد اطلاعات وضعیت مانند فاصله پرواز و باقی مانده را کنترل کند. انرژی باتری و همچنین تغییر عملکردها و تنظیمات مختلف.

همراه با برنامه ، S1 توسط یک کنترل کننده موجود کنترل می شود. به این ترتیب ، این پهپاد از حالت عملکرد دوگانه پشتیبانی می کند تا یک کاربر بتواند پرواز را انجام دهد در حالی که کاربر دیگر می تواند روی کنترل دوربین تمرکز کند. دوربینی که بر روی دماغه هواپیما نصب شده است می تواند از کنترل از راه دور کج شود تا خلبان بتواند از اطراف و مسیر پرواز بهتر پیگیری کند.

کارایی گردش کار

سونی همچنین برنامه Airpeak Base Web را راه اندازی کرده است که امکان مدیریت یکپارچه برنامه ریزی پرواز ، مدیریت ناوگان و بازدید کننده دفترچه ورود به سیستم را فراهم می کند.

اپراتورها می توانند برنامه های پیشرفته پرواز را ایجاد کرده و به طور خودکار هواپیما را در یک مسیر تکراری و در یک تجربه “روی ریل” پرواز دهند. موقعیت هواپیمای بدون سرنشین (عرض جغرافیایی ، طول جغرافیایی و ارتفاع) و سرعت را می توان در امتداد یک جدول زمانی از قبل برنامه ریزی کرد و خلبان حتی می تواند جهت گیری گیمبال و زمان فیلمبرداری یا روند عکسبرداری ثابت را مشخص کند. پروازها را می توان به طور مشابه پروازهای قبلی تولید کرد ، که چندین بار در سناریوهای حرفه ای امکان پذیر است و همچنین استرس ناشی از کوتاه بودن عمر باتری را کاهش می دهد – S1 می تواند به زمین بنشیند ، باتری جدید مجهز شود و در همان مسیر ضبط مجدد ارسال شود.

سونی همچنین Airpeak Plus را اعلام کرده است که یک سرویس ابری است و امکان استفاده از AirPeak Base را می دهد و شامل یک طرح محافظتی است که آسیب های تصادفی پهپاد را پوشش می دهد.

سازگاری دوربین

سونی می گوید که Airpeak S1 با تعدادی دوربین Sony Alpha شامل Alpha 1 ، Alpha 9 Mark II ، Alpha 7S Mark III ، Alpha 7R Mark IV و FX3 سازگار خواهد بود. همچنین با تعدادی لنز از 14 میلی متر تا فاصله کانونی 85 میلی متر کار خواهد کرد. هنگام اتصال به S1 ، هر دو پورت USB و HDMI متصل می شوند.

سونی هیچ اطلاعاتی در مورد استفاده از دوربین شخص ثالث را آزمایش و منتشر نکرده است. سونی خاطر نشان می کند که سازگاری لزوماً غیرممکن نیست ، اما در حال حاضر جزئیات بیشتری ارائه نمی دهد. یک نماینده سونی خاطر نشان کرد که توانایی برنامه و کنترل کننده برای ارسال داده ها به هواپیما و سپس از طریق گیمبال به دوربین از لحاظ تئوری تنها عامل محدود کننده است ، زیرا خود هواپیمای بدون سرنشین و گیمبال احتمالاً قادر به کنترل دوربین شخص ثالث هستند. از نظر جسمی

گیمبال شامل نمی شود

گیمبال تنها بخشی است که سونی به طور خاص تولید نمی کند و یک Gremsy Gimbal T3 سفارشی است. این گیمبال در قیمت خرید نیز لحاظ نشده است ، و در حالی که این گیمبال خاص با قیمت 1750 دلار در وب سایت Gremsy درج شده است ، سونی می گوید که برخی کارهای سفارشی که برای آن انجام شده است ممکن است قیمت نهایی S1 طراحی آن متفاوت باشد ، که در زمان انتشار

یادداشت های دیگر

سونی دامنه سیگنال Airpeak S1 را آزمایش نکرده است و به همین ترتیب هیچ انتظاری در زمان اعلام خبر ارائه نکرده است. این شرکت همچنین در صورت قطع اتصال نمی توانست هواپیمای بدون سرنشین توانایی بازگشت خود به محل بالابر خود را داشته باشد. نمایندگان سونی خاطر نشان كردند كه این پهپاد از گزینه “بازگشت به خانه” برخوردار است ، بنابراین اگر این ویژگی در زمان راه اندازی خودكار نباشد ، می توان از طریق به روزرسانی میان افزار به آن افزود.

همچنین قابل توجه است که سونی به هیچ وجه قصد حصارکشی جغرافیایی هواپیمای بدون سرنشین را ندارد. توانایی S1 برای پرواز در هر فضای هوایی توسط سازنده قفل نشده است و در زمان انتشار ، سونی مسئولیت مکان پرواز را کاملاً روی خلبان قرار می داد. این کاملاً در تضاد با DJI است که به طور پیش فرض مانع پرواز از طریق مکان های خاص مانند فرودگاه ها می شود مگر اینکه به طور خاص توسط شرکت با مجوزهای مناسب از FAA باز شود.

سرانجام ، سونی به طور خاص اشاره کرد که Airpeak S1 در ژاپن ساخته می شود. این شرکت می گوید این ممکن است به شما کمک کند برخی از نگرانی های مرتبط با محصولات تولید شده در چین را کاهش دهد.

Airpeak S1 با قیمت 9000 دلار به فروش می رسد. برای پیش سفارش در دسترس خواهد بود و در پاییز سال 2021 برای مشتریان ارسال می شود. با هواپیمای اصلی ، چهار پروانه ، یک ریموت ، دو باتری و یک شارژر ارسال می شود. ملخ های اضافی در بسته های دو تایی همراه با باتری و شارژر اضافی در دسترس خواهد بود. همانطور که گفته شد ، گیمبال نیز جداگانه فروخته خواهد شد. در هنگام اعلام قیمت هیچ گونه لوازم جانبی یا قطعات جایگزین ارائه نشده است.

طراح کره جنوبی پائنگ مینوک دوربینی را بر روی پیشانی اختراع کرده است که هدف آن انتقاد از کاربر امروزی تلفن های هوشمند است که مدت زمان زیادی را صرف نگاه کردن به تلفن های خود می کند و نه به موانع احتمالی سر راه آنها.

مینووک چنین افرادی را “فونو ساپینس” (Phono Sapiens) می نامد و از آنها به عنوان یک نوع انسان جدید متولد شده از تلفن های هوشمند یاد می کند.

وی در یک پست اینستاگرامی در توصیف اختراع خود می نویسد: “تلفن های هوشمند عمیقاً در زندگی مردم مدرن نفوذ کرده اند که زندگی بدون آنها را برای ما دشوار کرده است.” “این امر به طور منفی درک می شود ، اما تحول در Phono Sapiens از بشر غیرقابل انکار یک واقعیت است. بنابراین این واقعیت را که بدن انسان توسط تلفن های هوشمند کنترل می شود را به عنوان یک تغییر مثبت پذیرفتم. این به ما دید گسترده ای در مورد Phono sapiens ناتمام می دهد. همچنین به ما امکان می دهد نسل کاملا تکامل یافته Phono Sapiens را پیش بینی و پیشنهاد دهیم. “

او از اختراع خود به عنوان “اولین تکامل” در جهت تلفیق با تلفن های هوشمند یاد می کند.

“ما نمی توانیم هنگام راه رفتن چشم از تلفن های هوشمند خود برداریم. به همین دلیل تکامل یافتیم تا چشم سوم داشته باشیم. این چشم جدا از بقیه چشم ها حرکت می کند و وقتی چشم های قبلی ما به تلفن هوشمند نگاه می کنند باز می شود. ”

چشم سوم به وضوح هجو است و هدف اصلی مین ووک جلب توجه به رفتاری است که به نظر او ناراحت کننده است.

“این پروژه فقط یک طرح مشترک محصول نیست ، بلکه بیشتر یک طرح کنایه آمیز یا حیاتی است. امیدوارم مردم از طریق “چشم سوم” بتوانند رفتارهای ما را مورد انتقاد قرار دهند و در مورد اینکه ما به Phono Sapiens تبدیل شده ایم ، دوباره فکر کنند تا مشکلاتی را که در حال حاضر با آنها روبرو می شویم.

مین ووک مخصوصاً به چشم سوم به عنوان یک وسیله عملکردی اختصاص داشت ، علی رغم اینکه قصد دارد بیش از یک محصول واقعی ، انتقاد از جامعه باشد – به همین دلیل حدود شش هفته را صرف کار بر روی نمونه اولیه مشاهده شده در ویدیوی بالا و اینستاگرام خود کرد .

این مجهز به سنسوری است که زاویه دستگاه را اندازه می گیرد و به پشت سر متصل می شود. این سنسور می تواند زمان خم شدن سر فرد استفاده کننده را تشخیص دهد و پلک چشم سوم را باز می کند و به حسگر اولتراسونیک در “چشم” اجازه می دهد تا موانع پیش روی کاربر را تشخیص دهد و با یک زنگ اخبار به کاربر اطلاع می دهد.

هجو هوشمندانه می تواند به ایجاد تحولات مثبت در جامعه کمک کند ، اما باید دید که آیا در اینجا چنین اتفاقی می افتد – تلفن های هوشمند واقعاً توجه مردم را به شکلی جلب می کنند که جدا شدن از آنها سخت است. کارهای بیشتر مینووک را می توانید در اینستاگرام وی مشاهده کنید.

عکاس تونی آستین اخیراً در انتهای یک پیاده روی 3 ساعته در طبیعت بود که قتل کلاغها در همان نزدیکی فرود آمد. وقتی یکی از کلاغ ها شروع به “اقدام عجیب” کرد ، آستین شروع به عکاسی از آن کرد.

آستین می گوید: “این به نوعی بال های خود را روی زمین می زد و سپس به هوا می پرید و در شاخ و برگهای کنار جاده ماسه ای ناپدید می شود ، و سپس دوباره بر روی شن می پرید.” NPR. “و من نمی توانستم بفهمم چه کاری انجام می دهد.

“فقط یکی داشت این حمام خاکی را می گرفت ، که به نظر من بسیار جالب بود. بقیه در حال قدم زدن بودند و به آن نگاه می کردند. آنها مطمئناً کاملاً به آنچه اتفاق می افتاد علاقه مند بودند ، اما به نظر نگران نبودند. “

وقتی آستین عکس ها را روی مانیتور بزرگ کامپیوتر خود در خانه مرور کرد ، با تعجب متوجه شد که کلاغ مورچه هایی روی بدنش خزیده است – در حال غسل دادن مورچه بوده است. او سپس این عکس را در فیس بوک به اشتراک گذاشت ، و برخی از عکاسان پرندگان کمک کردند تا نامی برای رفتار خود بگذارند: مورچه.

مورچه یک روش تاکتیکی نگهداری پرندگان است که در آن آنها عمدا مورچه ها یا حشرات دیگر را به روی پرها و پوست خود دعوت می کنند. اغلب اوقات پرنده در محلی که با حشرات پوشیده شده دراز می کشد و در حالی که اشکالات بدنش را جمع می کند حالت های خاصی را انجام می دهد. به این مورچه منفعل گفته می شود و این همان چیزی است که آستین مشاهده و از آن عکس گرفته است.

در حالی که مشاهدات مستندی از رفتار مورچه وجود دارد ، دانشمندان هنوز دقیقاً مطمئن نیستند چرا پرندگان درگیر آن می شوند. نظریه ها شامل خلاص شدن از شر انگلی از پرندگان ، نظافت پرها ، آماده سازی حشرات برای مصرف ، لذت بردن از احساسات و تحریک رشد پرها برای پوست اندازی است.

آستین ، یک عکاس مستقر در ویکتوریا ، بریتیش کلمبیا ، که نسبت به طبیعت و عکاسی از حیات وحش تازه وارد است ، خوشبخت است که این منظره نسبتاً نادر را مشاهده و ثبت کرده است.

آستین می گوید: “این نوعی شکار گنج است.” CBC. “شما همیشه به شلیکی شبیه به آن امیدوار هستید ، اما خیلی زود اتفاق نمی افتد.”

کارهای بیشتر آستین را می توانید در وب سایت و فیس بوک خود بیابید.

---

اعتبار تصویر: عکس های تونی آستین و با اجازه استفاده می شود

اگر اخبار را تماشا کرده اید یا در هفته اول ماه ژوئن به اینترنت متصل شده اید ، احتمال اینکه ویدئویی از سقوط یک هواپیمای بدون سرنشین به یک آتشفشان در حال فوران را دیده باشید بسیار خوب است. خوب ، آن پهپاد مال من بود و کاملاً از هم پاشید. در آخرین ویدئوی من ، پرواز با هواپیمای بدون سرنشین در اطراف آتشفشان و آنچه که باید مراقب باشی را به اشتراک می گذارم.

اول از همه ، به عنوان افراد متحرک دوربین ، سوال چرخ دنده را از بین ببریم: در این سفر به آتشفشان ، من هم با DJI Mavic 2 Pro و هم با جدیدترین خریدم: هواپیمای بدون سرنشین DJI FPV پیاده روی کردم. دلیل اینکه تصمیم گرفتم هر دو هواپیمای بدون سرنشین را بگیرم این است که اهداف بسیار متفاوتی برای ما فیلمسازان دارند.

Mavic 2 Pro با سنسور یک اینچی ، دیافراگم متغیر و ویژگی های پرواز فوق العاده پایدار به من امکان فیلم برداری از کفه ها و شیب های کند را حتی در شرایط کم نور داد. از طرف دیگر ، دوربین DJI FPV از دوربین بسیار پایین تری برخوردار است اما قدرت مانور آن نه تنها یک تجربه پرواز منحصر به فرد ، بلکه همچنین ظاهری است که فقط هواپیماهای بدون سرنشین FPV می توانند از آن برخوردار شوند. بعد از مقداری جادو در درجه بندی پس از تولید ، هنوز می توانید تصاویر مناسبی از آن دریافت کنید. من همچنین با RED Komodo و Canon R6 به زمین شلیک کردم.

صرف نظر از اینکه با چه پهپادی پرواز می کنید ، موارد کمی وجود دارد که باید هنگام پرواز یک پهپاد به دور آتشفشان فعال به خاطر داشته باشید.

اول از همه: تلاطم. با فوران آتشفشان ، گازهای گرم ساطع می شوند و هوای بالای جریان گدازه تا دمای بسیار بالا گرم می شود. این هوای گرم مخلوط با بادهای سردتر اقیانوس اطلس متداول در ایسلند می تواند تلاطم قابل توجهی ایجاد کند که پیش بینی آن تقریباً غیرممکن است. این شامل جیب های هوای با تراکم کمتر است که در آن هواپیمای بدون سرنشین شما می تواند ناگهان بیفتد و یا نیروی جدیدی را تحریک کند.

این پیش نویس های حرارتی به ویژه هنگام پرواز هواپیماهای بدون سرنشین FPV در حالت دستی ، بدون هیچ گونه پشتیبانی و تثبیت GPS احساس می شوند. اگر فقط یک لحظه توجه نکنید به خوبی می تواند آخرین پرواز باشد … مانند آنچه در مورد من بود. برای توضیح بیشتر در مورد خود تصادف ، در ویدیوی بالا به 4:19 بروید.

اگر بر بادها تسلط داشته باشید ، پدیده دیگری که منحصر به برخی از فوران های آتشفشانی است ، می تواند به شما و هواپیمای بدون سرنشین شما ضربه بزند: باران سنگ ها. هنگامی که برخی از گدازه ها هنگام فوران با هوا مخلوط می شوند ، سنگهای بسیار سبک تشکیل شده و به هوا منجنیق می شوند و صدها متر از دهانه فاصله دارند. بسته به اندازه ، ممکن است این هواپیمای بدون سرنشین از بین نرود اما می تواند به پروانه ها یا لنز دوربین آسیب برساند.

سرانجام ، زمان بندی همه چیز است. برای دستیابی به بهترین نتیجه ، شما باید شرایط آب و هوایی را ترکیب کنید (ایسلند حتی بدون انفجارهای آتشفشانی نیز برخی از بادهای دیوانه کننده را دارد) ، نور خورشید مناسب (البته ساعت طلایی و آبی بهترین کار را می کند) ، یا خود فوران آتشفشان را ترکیب کنید. من چهار روز به خودم فرصت دادم تا این آتشفشان را که هر هفت تا 10 دقیقه مانند آبفشان در حال فوران است ، بگیرم تا اطمینان حاصل کنم که می توانم از آن در شرایط مختلف و از زوایای مختلف فیلمبرداری کنم. مطمئناً بارها اتفاق افتاده است که به دلیل وزش شدید باد نمی توانم هواپیماهای بدون سرنشین را پرواز دهم ، آن وقت بود که تمرکز خود را برای گرفتن این منظره با RED Komodo گرفتم.

در طول سفرم ، از یک فیلم خیره کننده از فیلم فیلمبرداری کردم که بیشتر آنها را طی هفته ها و ماه های آینده در کانال خود منتشر خواهم کرد. بنابراین مطمئن شوید که در کانال YouTube من مشترک شده اید و پشت صحنه اینستاگرام من را نشان می کنید.

---

درباره نویسنده: جوی هلمز یک مدیر خلاق و کارگردان ویدئویی مستقر در شیکاگو است که بیشتر به دلیل سقوط یک هواپیمای بدون سرنشین به آتشفشان در حال فوران شهرت دارد. کارهای او در حالی که داستان هایی از سراسر جهان را روایت می کند به سبک مستند متمرکز است. او در حال اجرای یک کانال نیمه موفق YouTube است که در آن کار و آموزش خود را برای کسانی که می خواهند گام بعدی را در سفر فیلم سازی خود بردارند و از وسایل سینما استفاده کنند ، به اشتراک می گذارد.