مریخ کنجکاوی مریخ نورد ناسا عکس های کمیابی از ابرهای لرزان را شکار می کند

جو نازک مریخ ، ابرها را به منظره ای نادر تبدیل می کند ، گرچه می توانند در سردترین زمان سال در اطراف استوا سیاره شکل بگیرند. سال گذشته ، ناسا مشاهده کرد که برخی ابرها زودتر از حد انتظار در حال شکل گیری هستند و امسال برای ثبت دوباره آنها آماده بودند.

در اوایل ژانویه ، ناسا چندین عکس از این ابرهای “اولیه” را از مریخ نورد کنجکاوی ثبت کرد. تصاویر بدست آمده ، تصاویری از آنچه سازمان فضایی توصیف می کند را نشان می دهد: “پفهای حسی پر از بلورهای یخ که نور را از خورشید در حال غروب پخش می کنند ، برخی از آنها از رنگ می درخشند.”

آنها نه تنها یک صفحه نمایش خاص هستند که بسیار قابل مشاهده است ، بلکه به دانشمندان ناسا اجازه می دهد تا درک کنند که ابرها در سیاره سرخ چگونه تشکیل می شوند و چرا این ابرهای “اولیه” با آنچه در عمق زمستان مریخ تشکیل می شوند متفاوت است.

با تشکر از تصاویر ، دانشمندان توانستند تشخیص دهند که ابرها در ارتفاعات بالاتر از حد معمول تشکیل شده اند ، کشف جدید. ناسا گزارش می دهد که بیشتر ابرهای مریخی بیش از 37 مایل در آسمان معلق نیستند و از آب و یخ تشکیل شده اند.

اما این ابرها متفاوت هستند.

ناسا می نویسد: “ابرهایی که کنجکاوی به تصویر کشیده است در ارتفاع بیشتری قرار دارند ، جایی که بسیار سرد است ، نشان می دهد که آنها احتمالاً از دی اکسید کربن یخ زده یا یخ خشک ساخته شده اند.”

به دانشمندان زمان بیشتری نیاز دارد تا مطمئن شوند کدام یک از عکسهای اخیر مریخ نورد کنجکاوی ابرهای یخی آب را نشان می دهد و کدام یک یخ خشک را نشان می دهد ، اما تصاویر گرفته شده از ماستکم مریخ نورد در اثر برخورد با نور خورشید به معنای واقعی کلمه می درخشند.

كریستالهای یخی آنها كه دقیقاً پس از غروب آفتاب مشاهده می شوند ، در حال محو شدن نور هستند و باعث می شوند كه در برابر آسمان تاریك بدرخشند. این ابرهای گرگ و میش ، که به آنها ابرهای “noctilucent” (لاتین به معنای “درخشش شب”) نیز می گویند ، با پر شدن از بلورها ، روشن تر می شوند و پس از افتادن موقعیت خورشید در آسمان به زیر ارتفاع ، تاریک می شوند. این فقط یک سرنخ مفید است که دانشمندان برای تعیین ارتفاع آنها استفاده می کنند. “ناسا توضیح می دهد.

در گیف های زیر ، ساختار خوب و مواج ابرها با دوربین های ناوبری سیاه و سفید Curiosity به آسانی قابل مشاهده است.

کم رنگ ترین این ابرها به عنوان “مادر ابرهای مروارید” شناخته می شوند.

مارک لمون ، دانشمند جوی از انستیتوی علوم فضایی در بولدر ، کلرادو ، گفت: “اگر ابری را مشاهده می کنید که مجموعه ای از رنگهای پاستلی براق در آن وجود دارد ، به این دلیل است که اندازه ذرات ابر تقریباً یکسان است.” “این معمولاً درست پس از تشکیل ابرها و رشد همه آنها با همان سرعت اتفاق می افتد.”

این ابرها یکی از رنگارنگ ترین پدیده های طبیعی یک سیاره هستند که تقریباً فقط سایه های قرمز و قهوه ای است. با این حال ، اگر در سطح به آسمان نگاه می کنید ، رنگها بسیار کمرنگ تر می شوند.

لمون گفت: “من همیشه از رنگ هایی که نمایان می شوند تعجب می کنم: قرمز و سبز و آبی و بنفش.” “واقعا جالب است که می بینید چیزی با رنگ بسیار زیادی در مریخ درخشان است.”

---

تصویر سربرگ: NASA / JPL-Caltech / MSSS